eve geldiklerinde sereserpeydim, anne diyorum cok hastayim, aklimda hep su kitaptakiler donuyor, hep o kitaplar diyor hemen savunmaya geciyor, sonra gerisi selimin dedikleri siralaniveriyor, mesela kardesimin beni bencilliklke suclayip durumu alehime kullanma cabasi, birden selimlesiveriyorum, uyukalmisim terler icinde, o cumleleri mirildanirken uyandim, turgut diyorum sen bilmezsin, cok hastayim ben, doktora gidicem saglikli oldugumu soylemesinden cok korkuyorum, hersey selimden ibaret, selimi anlatiyor, sweninle bu kadar erken tanismamaliydim diyorum, bu kadar kuckken, bu kadar tecrubesizken, en azindan cok daha fazla kitap okumaliydim bu kadar etkilenmemek icin, anne diyorum icimiden tabi olucem ben, olucem de elle tutulur bi sebebim bile olmiyacak, bak bunlar hayal urunu degil olric, gayet burnum akiyor yani, titriyorum, hapsuruk oksuruk hepsinden birer gram tadiyorum, okumamliydim bu kadar fazlaydi zihnime, cahlligime, kime anlaticam peki, yazma eyleminin utancvericiligini dusunuyorum bi akc gundur, en azindan selim de katiliyor buna, ne kadar ulu orta paylasabilirki insan mahremini, deli derler sonra, sen anormalsin, anormalim selim, hadi bunu kutlayalim, ama icmek gelmiyor icimde, annem beni gorunce midesinin bulandigini soyledi, tum ilgileri karsilik bekliyor, cok yazik, oysa bilseler o kadar uzun yasayamayacagim, bendeki ince hastalik, muzdarip bir dert, olecegim iste, olumunew olecegim, bi sebebim olmayacak, ne mutlu bana, ne mutlu olumunu bilenlere, bosuna mi hayaller kurmuyorum artik gecmise gelecege sana buna suna dair.... yemem gerek olric bu kadar erken birakirsam esyalarimi bile toparlayamaz bu beceriksizler, daha hazir degilim, bavullarim farkli semtlerde, beni ozleyen birileri bilke olabilir su anda yeryuzunde, boyle alistirmamaliydim onlari, yemek yemem gerek olric, annemin bulantisi gecmeli