Özdemir Asaf 'ça

14.02.2010 11.29
Dedicated to (Carl Solomon :P)


Ben kendimi dünyayı kucaklamak istediğinde kolları yetmeyen bir şairden daha şanslı saydım hep. Gerçi her ikimizde kendine zorluk çıkarmanın yolunu bulma ustalığını kazanmışızdır ama sanki ben şayet geceleri sarhoşsam delil göstermiyorum içtiğime. O her şiirinde asılarak ölüyor, çok şükür ben henüz şiir yazamıyorum. O çok okuyor kendini savunmak ve boyun eğmemek için, ben okuma ilmine nail olamadığımdan size okutturuyorum çarpık cümlelerimi, modası geçmiş fikirlerimi. Duyduğuma göre bir çok ideolojiye ayak uydurmasını istemişler, geri kalanları dışlayarak. Benimse ideoloji terimi lugatımın ‘i’ harfine gelemeden mürekkebi tükenmiş kalemimde pek aşina durmuyor. Kolumdan çekip götüren de yok zaten. Vefalı karım bu satırlara değer bahşedip kitaplaştırmaz.
Gençken iki gözüm var diyebilseydi fantezi yaptığını zannederdi.
Şimdi felsefe yaptığını sanıyor.
Keşke bilse kör olmak için yaşlanmayı beklemediğimi.
Üzülmezdi bu kadar eminim.

Source: Özdemir Asaf’ça. Otokopi-Deneme. Epilson Yayıncılık Hizmetleri. 5. Baskı Kasım 2006.

sosyalsiginti

http://sosyalsiginti.wordpress.com/2010/02/05/instruction-1111/



all the puppets combines laughs but not smiles
belonging nobody but not care-less
just like You combining all the colors
yes sir, sounds silly but it is me
wearing it in my heart, thoughts and clothes

lines that are presented just to fulfill my task in the mood of a responsible but absent minded student…..
practice hawa, practice, practice…

On the road again

The old man insists “life is a tough road
Still, keep on walking but not through shroud
Remember the moment in that crowd
Where she promised to stay forever under a rainy cloud”
“Take one step back,” the girl whispered
You always told me not to give up
I never did
So, we not separated?

The old man insists “life is a tough road
Still, keep on walking but not through shroud
Remember the moment in that crowd
Where she promised to stay forever under a rainy cloud”
“Take one step back,” the girl whispered
You always told me not to give up
I never did
So, we not separated?

The old man insists “life is a tough road
Still, keep on walking but not through shroud
Remember the moment in that crowd
Where she promised to stay forever under a rainy cloud”
“Take one step back,” the girl whispered
You always told me not to give up
I never did
So, we not separated?