24.09.09. Perşembe 8:30- 9:00
Burcu's room

En yersiz zamanlarda varlığını hisettiren bir baş ağrısından farkı yok bu odanın İçine sunduğum bedenimi kabul eden duvarlar baş ağrıma sebe olan gürültünün sessiz notalarını tamamlıyor Etrafa saçılmış kıyafetler, birbiri üstüne dizilmiş, birbirinden alakasız kitaplar ve şu sağ köşeye yerleştirilmiş boş çerçeve Uyku dilenen gözlere inat durulamayan zihnim, kulaklarıma misafirlik için buyur beklemeyecek kadar nankör ses kalabalığı ve şu sol yanımda kimselere yurt olamamış yurtsuz kalbim Odanın büyüklüğü hep büyük gelmiş içine sığdırılmak istenenlere Geceleri yatağa uzandığımda yıldızları saymışım Ama asla izin vermemiş karşıki taş yığınlarının cüssesi sabah güneşine Odam hep kararmış da aydınlıklar hapis kalmış pencereyi kaplayan iki kat perdenin dışında Duvarda asılı duran tahta panonun üst çerçevesi kırık İşte gene başladı o ağrı Panoda hiç kulak asılmamış üç beş mevlana öğüdü İlaç almak istememişim belli ki Hem neden pembe renkte kum saatini dolduran hatıralar Sanki biraz dindi ağrı Bu diniş yeni bir umudun habercisi belki de Kareyi tamamlama çabasındaki elbise dolabı, Vücudumun çıplaklığından çok ruhumun pişmanlıklarını örterim düşüncesiyle içine tıkıştırılmış bir sürü kıyafet, Ve gün olur unutmayı başarırım diye üzerine kilitler vurulmuş, sarıp sarmalanmış bir yığın yaşanmışlık Ne kitaplıktaki kitaplar, dergiler hatmedilebilmiş bunca sene ne de ben yaşayarak öğrenebilmişim başımı ağrıtmadan Hep birşeyler eksik kalmış işte Çalışma masasına yakışır iki sandalye, çerçeveyi dolduracak bir iki dost yüzü, perdeyi aralayıp içeri sabah güneşini davet edecek kadarcık cesaret Her birşeyler yarım kalmış işte Bilmem kaç zaman önce başlanılan edebiyatlar tarihi Sonu getirilmeye güç yetmemiş sevgiiliye adanan bir konuşma Efkara kucak açan tek mısralık bir şiir